Tuncer abi…
Hatırlarmısın?
Bana “yazıların istihbarata dayansın” derdin…
Bak, seni dinliyorum…
Yine “istihbarata dayalı” yazıyorum
Vefat haberini dün Nuri verdi…
Olmaz olsun böyle istihbarat!
Olmadı Tuncer abi…
Anlaşmamız böyle miydi seninle.
Ve şimdi ardından bir şey yazıyorum.
Verdiğin bütün dersleri unuttum…
Beynimde, tek söz yankılanıyor
Tuncer abim vefat etmiş…
Kırılsın kalemler, yansın kağıtlar…
Tuncer abi “Damüstünde Sajsağan”ı yazmadıktan sonra…
Ölüm, Tanrı’nın emridir. Buna “takdir-i ilahi” derler. Bu kutsal emir geldiğinde, insanın bu dünya ile maddi ilişkisi son bulur. Sevinçler, hüzünler biter, paranın ve şöhretin hakim olmadığı bir başka dünyanın kapısından içeri girilir. Ölüm kimine göre sonsuzda yeniden doğuştur, kimine göre de sonsuzda yok oluştur. Ama ne olursa olsun, geride kalanlar vefat edenin ardından gözyaşı döker.
Anadolu Basını mert, yiğit, yürekli, onurlu ve inatçı bir evladını yitirdi. 4 Şubat Parşembe günü yarım asırlık gazeteci TUNCER ERSÖZLÜ’yü kaybettik. Anadolu Basdını tarlasında bir başak kavruldu. Harmanında savruldu.
Onun için yazı yazmak öylesine zor bir iş ki, O’nu anlatabilmek onu tanımak ve özümsemekle eşdeğer bir duygu. Biz yıllarca dostluğumuzu sürdürdük. O bizlerin daima güç kaynağı oldu.
1963 yılında Karabük’te günlük gazeteleri çıkıyordu. TDÇ İşletmelerine staj için geldiğimde Karabük Postası’nda yazdığım zaman tanımıştım Tuncer ağabeyi. 1967-1990 yıllarında bulunduğum dönemde Karabük Postası Yeni Karabük dışında 1969 DOĞUŞ-1973 GERÇEK günlük 3 NİSAN haftalık, 1982-15/12/1984 BATI KARADENİZ EKSPRES Günlük 1986 GÜN AJANS haftalık, 1988 POTA 68 günlük, 1990 BÖLGENİN SESİ günlük bu gazetelerin kadrosunda görev alan yazar ve muhabirler arasında zaman zaman transfer olurdu.
1984 yılında bu satırların yazarı YENİ KARABÜK’te Kasım Şenol KARABÜK POSTASI’nda idik.
CUMHURİYET’in 60. Yıl dönümü nedeniyle merkezi İstanbul’da olan Türkiye’nin ilk Basın Örgütü olan TÜRK BASIN BİRLİĞİ’nin ANADOLU BASINI arasında yaptığı yarışmada günlük yazı dalında 3. Ödülü alarak KARABÜK’e ilk basın ödülünü kazandırmıştım.
10 Şubat 1984 tarihinde Ankara Dedeman otelinde yapılan ödül dağıtım töreninde ödülümü almak için sıramı beklerken salona getirilen “KARABÜK POSTASI GAZETESİ BAŞARILARINI KUTLAR” yazılı çelenk salondaki en büyük çelenkti.
TUNCER ERSÖZLÜ işte böylesine ince duygulu bie insandı. Onunla öylesine duygulu anılarımız vardı. Sadece benim değil, bu meslekte olanların bir çoğunun. Hiçbir zaman unutmayacağız, her zaman onu rahmetle andıracak anılar.
Bir büyük insanın, sevgi dolu bir yüreğinin ardından yazmak bana çok zor geliyor. Tuncer Abi Tanrı yerinde dinlendirsin.
Ölümü başta ailesi, Karabük Basını için büyük bir kayıptır. Hepimizin başı sağolsun.
Tanrıdan rahmet, aile bireylerine sabır dilerim.
İ.ATİLLA SAKKA
