‘’ Fakat biliyoruz ki, görmeden ümit ettiğimiz bu vatan için ölürsek; yazılsın kabrimize vatan mahzun, biz mahzun…’’ ( Gazi (e) Bnb. Mehmet Bedri Aluçlu – 19 Eylül 2014 Gaziler Günü )
Evet, ‘yazılsın kabrimize vatan mahzun, biz mahzun…’
Bu cümle son dönemde ülkemizin üzerine bir karabulut gibi çöken! Milletimizin birlik ve beraberliğini tehdit eden türlü açılımlara, tüm dönüşümlere, bilinen teslimiyetlere, aman çözüm süreci zarar görmesin denerek göz ardı edilen; ama gözümüze soka, soka yapılan ihanetlere karşı yüreklerimizden kopup gelen feryadın sözleridir.
Yüreklerimizden diyorum, çünkü ben de bir Gazi’yim. Ama inanıyorum ki, bu feryatlar; yüreklerinde vatan, bayrak, millet ve Atatürk sevgisi olan tüm yurttaşlarımızın ortak duygularına da tercüman olmaktadır.
Yazımın girişinde ‘Güneydoğu Malul Gazisi, Değerli Silah Arkadaşımın’ içimizi acıtan bu sözlerinin; tüm Gazilerin ortak ifadesi olduğuna da inanıyorum.
Gözlerini, vücudunun pek çok parçasını bu aziz vatan uğruna feda eden Aluçlu Binbaşı ve onun gibi nice kahramanlar; ülkemizin onuru ve gururudur
Ülkemizin milli menfaatlerini, ay yıldızlı bayrağımızın şanını ve şerefini, yurdumuzun bölünmez bütünlüğünü, vatan ve vazife uğruna seve, seve hayatlarını feda eden şehitlerimizin aziz hatıralarını sonsuza kadar savunuruz.
Gaziler, bu aziz vatan uğruna seve, seve şahadet mertebesine ulaşan şehitlerimizle omuz, omuza savaşmanın onurunu yaşar, gururunu taşır her yerde, her zeminde.
Şimdilerde ise; adeta bir akıl tutulması yaşanıyor ülkemde!
Milli değerlerimize, kem gözle bakanlar çoğalmış; ulvi değerlerimiz sorgulanır olmuş, kimi haddini bilmezlerce!
Kimi alçaklar; bayrağımıza el uzatma cüretini gösterir, kimileri Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün heykellerini yakar, yıkar, devirir.
İnsani değerlerini yitirmiş utanmazlarca tartaklanan Malul Gaziler, yerlerde sürüklenir.
Kimi hainler yol keser; Mehmetçiğe, Polisimize kalleşçe ateş eder.
Kimileri kolluk gücü kurmuş, devlet gücünün yerine geçer.
Unutulmadı o kahpeliklerle dolu günler, geceler.
Cudiler, Çukurcalar, Aktütünler…
Unutulmadı P.K.K kurşunu ile katledilen nice Koçyiğitler.
Ülkemizin çevresi alev, alev yanıyor,
Ortadoğu’nun her yanında ölüm kol geziyor, her yanı göçmüş;
Ülkem savaşın riskini yaşarken, üstüne üstlük bir de türlü açılımların sinsi yüzü, yurdumun her yanına çökmüş.
Bir zamanlar verilen o amansız mücadele ne içindi?
Onca vatan evladı, suçsuz insanlarımız ne uğruna feda edildi?
Sorma, sorgulama, çözüm sürecini bozma! Analar ağlamasın denildi.
Yıllardır terör belasının ‘Kanattığı Yürekler’, ‘Cumartesi Anneleri’, ‘Sessiz Çığlıklar’ ve daha nice anaların feryatları, sonunda çözüm var denerek görmezden, duymazdan gelindi.
Bak! Yine üç vatan evladını Yüksekova’da, bir başka yiğidi; hem de 29 Ekim’de Diyarbakır’da kalleşçe sırtlarından vurmuşlar.
Anaların, babaların bir kez daha kolunu kanadını kırmışlar.
Gözlerin olmasa da, kolların, bacakların bulunmasa da; bilirim yüreğin kan ağlar, canın yanar Gazim.
Sen, ben, o, biz görevimizi yaptık diyerek geride duracağımız sanılmasın.
Bilinsin ki!
Gerektiğinde kalan beden parçalarımız da, feda olacak bu aziz vatana.
Not düşülsün, yazılsın tüm ihanetler, tarihin gerçek sayfalarına.
Sen üzülme Gazim.
Bu aziz vatan topraklarının her karışı Şehitlerimizin kanıyla, nice kahramanların çabalarıyla, alın teriyle hercümerç olmuştur.
Tarih sayfalarımız yazar; bu ülkeye yapılan tüm ihanetlerin, günü gelmiş mutlaka hesabı sorulmuştur.
Ve Sen Şehidim:
Bilirim ki seninde yüreğin yanık, ardında kalan Gazi arkadaşların gibi.
Bilirim, kanınla renklenen ay yıldızlı bayrağımızı kavrar pençe, pençe ellerin.
Vatanımıza kast eden hainlerden korumak için.
Yeminin, yeminimizdir değişmez.
Kanın, kanımıza değdi silinmez.
Şunu bil ki, Yiğidim;
Vatan bellenen bu topraklar için
Verilecek son nefesler tükenmez.
‘’ Ne Mutlu Türküm Diyene ‘’
Atilla ÇİLİNGİR
Kıbrıs Gazisi
31 Ekim 2014
